Logo BIP Logo ePUAP
Biuletyn Informacji Publicznej
herb jednostki
Urząd Testowy
System Rada

System Rada
Profile Radnych, komisje, interpelacje, kalendarz posiedzeń.

System eBoi

eBoi
Jak załatwić sprawę?

System eWrota

eWrota
BIPy jednostek organizacyjnych.

Protokół z Sesji Nr LV z dnia 10.11.2005 r.


PROTOKÓŁ Z PRZEBIEGU LV UROCZYSTEJ SESJI RADY MIEJSKIEJ W DĘBNIE Z OKAZJI OBCHODÓW ŚWIĘTA NIEPODLEGŁOŚCI W DNIU 10 LISTOPADA 2005 ROKU

Obrady rozpoczęły się o godz. 17.00 i zakończyły się o godz. 19.30

Sesja odbyła się w sali konferencyjnej Dębnowskiego Ośrodka Kultury.

Na wstępie przewodnicząca Rady Miejskiej w Dębnie Helena Sługocka otworzyła sesję i przywitała wszystkich obecnych na sali.

Stwierdziła, że w obradach bierze 20 radnych co stanowi 90.47 % stanu ogólnego Rady. Wobec czego Rada może obradować i podejmować prawomocne uchwały.

Uroczystość rozpoczęto wprowadzeniem pocztów sztandarowych oraz odegraniem hymnu państwowego.

Przewodnicząca RM wygłosiła przemówienie okolicznościowe.

Szanowni zebrani!

87. Rocznica Odzyskania Niepodległości gromadzi nas dzisiaj na refleksję, zadumę, wspomnienie, na nowe przebudzenie.

Niepodległość znaczy wolność!

Wolność wzywa do pracy, do ciągłej czujności, by nikt i nigdy nie wykorzystał narodu polskiego, nie odebrał mu wolności, godności, tożsamości.

Naród, który traci pamięć, traci życie.

Pamięć o tamtych wydarzeniach roku 1918 niech rozbudzi w nas uczucia miłości do Niepodległej, do biało -czerwonej, do ptaka wolności - króla Orła Białego.

Każda epoka, pokolenie potrzebuje autorytetów, mężów stanu, ludzi którzy siebie oddadzą na służbę Niepodległej.

Niewątpliwie takiego męża stanu dała Polsce historia w osobie Józefa Piłsudskiego "żołnierza z ducha i powołania " hołdującego zasadzie, że powstanie było obowiązkiem każdego pokolenia Polaków.

W rozkazie z dnia 5. sierpnia 1915 r do legionistów utworzonej przez siebie Pierwszej Brygady napisał : " Rok temu z garścią małą ludzi źle uzbrojonych i źle wyposażonych rozpocząłem wojnę. Nie chciałem pozwolić, by w czasie, gdy na żywym ciele Ojczyzny miano wyrąbać mieczami nowe granice państw i narodów, samych tylko Polaków przy tym brakowało. Nie chciałem dopuścić, by na szalach losów ważących się nad naszymi głowami, na szalach, na które miecze rzucono zabrakło polskiej szabli.

Że nasza szabla była mała, że nie była godna wielkiego 20 - milionowego narodu, nie nasza w tym wina. Chłopcy ! Naprzód! Na śmierć czy na życie, na zwycięstwo czy klęskę - idźcie! - czynem wojennym budzić Polskę do zmartwychwstania!"

I poszli na śmierć, na klęski i dawali świadectwo zaborcom i światu całemu, że Polska żyje i ze zbrodnią rozbiorów nigdy się nie pogodziła.

Celem było przyczynienie się do zdruzgotania potęgi Rosji a następnie Niemiec.

Gdy w Berlinie zwątpiono w możliwość zawarcia odrębnego pokoju z Rosją, wysunięto kartę Polską.

5. listopada 1916 roku cesarze Niemiec i Austrii ogłosili utworzenie "samodzielnego państwa z ziem wydartych panowaniu rosyjskiemu" co spowodowało umiędzynarodowienie sprawy polskiej.

Niemcy zamierzali utworzyć armię polską opartą na zaciągu ochotniczym, która wzięłaby na siebie ciężar walki z Rosją, a to pozwoliłoby skierować większe siły niemieckie na front zachodni - do Francji.

Chodź u boku armii niemieckiej nie stanęła silna armia polska, powszechnie zrozumiano, że na drodze narodu polskiego do niepodległości stało się coś ważnego.

Rok później / 1917/ w Rosji mają miejsce dwie rewolucje, lutowa / obalenie caratu/, październikowa/ bolszewizm/. Polska miała się stać dla Niemców terenem ich ekspansji do Rosji. Otworzyło to możliwości wznoszenia zrębów państwowości polskiej. Stanowiły ją najpierw : Tymczasowa Rada Stanu / I - VIII 1917/ - członkiem jej został Józef Piłsudski.

Rada Regencyjna / 15.X 1917/

Rok 1918 zwiastował klęską Niemiec a z nią zbliżał się koniec wojny przynosząc Polsce deklarację Konferencji Międzysojuszniczej / 3.VI.1918/ stwierdzającej, że " Utworzenie Polski zjednoczonej, niepodległej, z dostępem do morza stanowi jeden z warunków trwałego i sprawiedliwego pokoju oraz przywrócenia i panowania prawa w Europie".

Nastąpił pomyślny szybki rozwój wydarzeń. Latem 1918 roku stała już we Francji zorganizowana i dobrze wyposażona Armia Polska. Choć kraj był wciąż pod panowaniem zaborców, to 7. X. Rada Regencyjna zapowiedziała " utworzenie niepodległego państwa obejmującego wszystkie ziemie Polskie z dostępem do morza , z polityczną i gospodarczą niezawisłością". 30. X. 1918 roku wolny jest już Kraków. 30. XI.1918 roku Austryjacy oddali w Lublinie rządy Polakom a cztery dni później już utworzono Rząd Tymczasowy Republiki Polskiej.

Po upływie następnych trzech dni wrócił Józef Piłsudski z więzienia z Magdenburga. Wolna była większa część Królestwa, wolna była Galicja Zachodnia. Istniało już więc państwo polskie w pełni niepodległe.

Naród polski po 123. latach niewoli osiągnął swój cel - niepodległy byt. Szybko należało tworzyć zalążki II Rzeczypospolitej - rząd, sejm, organizacje państwowości.

87. Rocznica odzyskania Niepodległości odradza nas, budzi sumienia, daje radość, że oto w Niepodległej Polsce możemy świętować jako naród , w poczuciu jedności, w poczuciu swego miejsca na ziemi naznaczonego na zawsze ofiarą tych, którzy nigdy nie stracili wiary i odpowiedzialności za Niepodległą Polskę.

Dziękujemy Wam żołnierze i cywile za wiarę w niepodległość, za ofiarę z życia, za honor i pełne patriotycznych zrywów karty historii drogiej każdemu z nas Ojczyzny - Ziemi - Matki - Polski.

Niech naszym zobowiązaniem stanie się codzienna pamięć o korzeniach, troska o dokumentowanie historii życia dziada i pradziada, matki i ojca, niech w pokoleniu, któremu wolność jest darmo dana nie zabraknie wychowawców patriotów, autorytetów, mężów stanu, niech troska o wolność stanie się nadrzędnym zadaniem każdej Polki i każdego Polaka, a serca niech nieustannie niosą święte słowa hymnu " Jeszcze Polska nie zginęła póki my żyjemy".

A ty biało -czerwona flago, nasza polska rozgość się na swych domach, opowiadaj powiewem wiatru pokoleniom i światu, że jesteś symbolem narodu zasłużonego na wszystkich frontach świata, narodu , który wolności nie odda i umie w każdym dostrzec brata.!

Życzę wszystkim mieszkańcom , rodzinom, gościom dzisiejszej uroczystości radosnego świętowania wolności!

Nastąpił uroczysty moment wręczenia odznak " Krzyża Zesłańców Sybiru" dla 17 osób.

Sekretarz Koła Sybiraków Oddział w Dębnie pani Jadwiga Downar przybliżyła sylwetki osób odznaczonych " Krzyżem Zesłańców Sybiru".

Dawid Teresa - wywieziona z rodziną z Biłki Szlacheckiej województwo Lwów dnia 10.02.1940 r do Kosichińskiego Sielsowietu obł. Barnauł , Autajski Kraj. Powrót do Polski w czerwcu 1946 roku. Na zesłaniu 6 lat i 3 miesiące.

Girsz Anatoliusz - wywieziony z rodziną z miejscowości Ulica, pow Drohiczyn, Polesie dnia 13.04 1940 roku do miejscowości Nowokubanka, Kazachstan. Powrót do Polski w kwietniu1946r

Na zesłaniu 6 lat 1 miesiąc.

Głodek Krystyna - wywieziona z rodziną z miejscowości Stary Dwór dnia 10 02.1940 r do miejscowości Bojaryk rejon Tiumień obł. Omsk. Powrót do Polski w kwietniu 1946 roku.

Na zesłaniu 6 lat i 3 miesiące.

Jakubowska Janina - wywieziona z rodziną z miejscowości Łobowiny w dniu 10.02.1940 r do miejscowości Dziedowka obł. Mołotowskaja. Powrót do Polski w marcu 1946 r.

Na zesłaniu 6 lat i 2 miesiące.

Karasewicz Maria - wywieziona z rodziną z miejscowości Dziwniaczka województwo Lwów dnia 10.02.1940 r do miejscowości Kosicha , Autajski Kraj. Powrót do Polski w kwietniu 1946 rok. Na zesłaniu 6 lat i 2 miesiące

Klimczak Janina - rodzice wywiezieni z miejscowości Grodno w dniu 11.03.1950 r do miejscowości Gapsila, Karelo-Fińska Republika ZSRR. Tam się urodziła. Do Polski wróciła

w grudniu 1957 r mając 3 lata i 5 miesięcy..

Kmieć Jan - wywieziony z rodziną z miejscowości Dolsk, powiat Kamień Koszycki, Polesie dnia 10.02.1940 r do posiołka Rożewo, rejon Chołmogory, obł Archangielsk. Powrót do Polski w marcu 1946 roku.. Na zesłaniu 6 lat i 2 miesiące.

Konieczka Janina - wywieziona z rodziną z miejscowości Nowy Uwin, województwo Tarnopol dnia 10.02.1940 r do miejscowości Kopytowo obł. Archangielsk. Powrót do Polski w kwietniu 1946 r. Na zesłaniu 6 lat i 3 miesiące.

Madera Elżbieta - wywieziona z rodziną z miejscowości Einsidel województwo Lwów dnia 13.04.1940 r do kołchozu Piszczelik, rejon Dżuruńsk, obł . Aktiubinsk. Powrót do Polski w kwietniu 1946 r. Na zesłaniu 5 lat i 10 miesięcy.

Nawrocka Alina - wywieziona z rodziną z miejscowości Dworczany, pow. Brasław, wojweództwo Wilno dnia 06.06.1941 r do posiołka Wostocznyj 25 rejon Krajuszkino , Autajski Kraj. Powrót do Polski w czerwcu 1946 r. Na zesłaniu 5 lat i 1 miesiąc.

Nasielska Maria - wywieziona z rodziną z miejscowości Bartniki, pow. Buczacz województwo Tarnopol dnia 10.02.1940 r do miejscowości Irochta obł. Irkuck. Powrót do Polski w kwietniu 1946 r. Na zesłaniu 6 lat i 5 miesięcy.

Podhajna Józefa - deportowana z matką i rodzeństwem / ojciec zginął w 1940 r/ z miejscowości Białka Szlachecka, woj. Lwów, dnia 10.02.1940 r do Kosichińskiego Świekłosowchozu, Ałtajski Kraj, Powrót do Polski w kwietniu 1946 r. Na zesłaniu 6 lat i 2 miesiące.

Sienkiewicz Regina - wywieziona z rodziną z miejscowości Ulica, pow Drohiczyn, Polesie dnia 13.04.1940 r do Nowokubanki, rejon Szantanda, Kazachstan. Powrót do Polski w kwietniu 1046 r.

Na zesłaniu 6 lat..

Smolik Kazimierz - wywieziony z rodziną z osady Sokołów pow. Prużany, Polesie dnia 10.02.1940 r do miejscowości Szubunia rej. Winogradow obł. Archangielsk. Powrót do Polski

w maju 1946 r. Na zesłaniu 6 lat i 3 miesiące.

Stochmal Marian - wywieziony z rodziną z miejscowości Joły powiat Kosów Polesie dnia 10.02.1940 r do posiołka Zoria rej. Chołmogory obł. Archangielsk. Powrót do Polski

w maju1946 r. Na zesłaniu 6 lat 4 miesiące.

Szugaj Leon - wywieziony z rodziną z osady Ołtusz, pow. Brześć n/B dnia 10.02.1940 r do posiołka Udacznaja rej. Tajszet obł. Irkuck. Powrót do Polski w marcu 1946 r.

Na zesłaniu 6 lat i 2 miesiące.

Wolański Henryk - deportowany z rodziną z miejscowości Bazar, pow. Czortków, woj. Tarnopolskie dnia 13.04.1940 r do miejscowości Trygorna, rej. Szemonajcha, Wostocznyj Kazachstan. Powrót do Polski w maju 1946 r. Na zesłaniu 6 lat i 1 miesiąc.

Wręczenia odznak dokonali - Wincenty Górski - z-ca Prezesa Oddziału Związku Sybiraków w Gorzowie i Piotr Downar Burmistrz MiG w Dębnie.

Następnie został wręczony akt nominacji na stopień porucznika dla pana Stefana Hawtarczuka członka Kombatantów Polskiej Rzeczypospolitej i Byłych Więźniów Politycznych.

Wręczenia dokonali - podpułkownik Andrzej Błyskosz i major Paweł Chrobak.

Z-ca Prezesa Oddziału Sybiraków w Gorzowie wygłosił przemówienie o treści:

Drodzy uczestnicy Święta Niepodległości Polski!

Przed chwilą był bardzo ważny moment wręczenia odznak "Krzyża Zesłańców Sybiru". Ten krzyż

to wyraz pamięci i hołdu narodu polskiego wszystkim tym, co odbyli podróż w bydlęcych wagonach na Sybir. Kojarzy on się nam z katorżniczą pracą i zniewoleniem. Z tego miejsca chcę serdecznie pogratulować wszystkim Sybirakom , którzy otrzymali odznaczenie i dużo, dużo zdrowia, spełnienia wszystkich marzeń. Chcę podziękować panu Burmistrzowi i pani Przewodniczącej , dyrektorom szkół za miłe przyjmowanie nas i świadczenie pomocy w razie potrzeby.

Krótkie przemówienie wygłosił Burmistrz MiG

Pani Przewodnicząca

Panie i Panowie Radni

Kombatanci, Sybiracy

Szanowni Goście

Dzień Niepodległości - jakże dumne i ważne słowa w języku polskim. Ileż naszych pokoleń musiało wycierpieć żeby móc znów stanowić o sobie i świętować w dniu dzisiejszym 87 rocznicy odzyskania niepodległości po okresie niewoli. Bardzo się cieszę, że ta uroczystość gromadzi nas co roku i uświadamia o odpowiedzialności i obowiązku dbania niepodległość. W naszej historii dziadowie i ojcowie oddawali życie , płacili cenę najwyższą za niepodległość. Spójrzmy na dzień dzisiejszy, życie nasze wymaga od nas budowania z dnia na dzień Niepodległej Polski, w której chcemy się czuć dobrze i dumnie , docenieni i mieć spokój wewnętrzny i wzajemny.

Życzę wszystkim zgromadzonym , oraz wszystkim mieszkańcom gminy tego spokoju, radości z niepodległości, którą tutaj świętujemy. Wszystkiego najlepszego z okazji naszego święta.

Następnie wicewojewoda Jan Sylwestrzak zabrał głos mówiąc:

Od trzech tygodni pełnię obowiązki wojewody i mam obowiązek dokonywania gospodarskich objazdów. Jestem bardzo rad, że mogę być tu z wami chociaż przez chwilę. Dzisiaj musimy być razem wszędzie bo to wielki dzień. Historia nasza od rana się przewija w prasie, telewizji, również sprawy sejmu, bo otwarcie, bo nadzieje i oczekiwania . Wiemy również, że polityka to jedna sprawa, a życie toczy się utartymi torami. Samorządność to jest to, na czym dzisiaj bazujemy i na czym stoimy, czyli życie codzienne. Myślę, że ten rok jest szalenie ważnym i dziś warto o tym pomyśleć, że oczywiście rozliczać nas będą potomni, ale my jesteśmy winni ogromny szacunek i podziękowanie dla tych, którzy przeżyli okres 20 - lecia międzywojennego, gdzie tyle było nadziei , planów , wiary aż w końcu znowu o wolność trzeba było się upominać i wzmagać. Ten czas spowodował głód i determinację, i oby nie miało to już odniesienia. Polska przez 5 lat przez podziemie żyła , działała z prezydentem, rządem, z armią, z delegatami rządu na kraj, prowadziła swoją politykę zagraniczną w niesłychanie trudnych warunkach , stawka była ogromna. Do tego zrywy powstańcze, działalność konspiracyjna, zsyłki, coś niebywałego. Dzisiaj znowu zdajemy kolejny egzamin, papieża, który powiedział nam, że wolność jest dana ale i zadana. Musimy stale o tym pamiętać bo ci potomni będą nas rozliczać z tego jak staraliśmy się to robić pozytywnie. Dlatego dzisiaj jest dobra okazja, aby myśląc o dniu niepodległości o sile, determinacji , tragediach ludzi , którą przeżywaliśmy dajemy dzisiaj świadectwo choćby w wyborach uczestnicząc, że jesteśmy odpowiedzialni, że mamy dług wobec tych, co walczyli o niepodległość. Uważam, że każdy czy z przymusu, czy z dobrej woli pamięta o 11. listopada i na swój sposób ten dzień świętuje. Musimy pamiętać, aby Polska była Polską, a pomniki są usadowione po całym świecie i dowody na to, żeśmy wszędzie walczyli za waszą i naszą wolność. Chciałbym, aby w tym nastroju dzisiejszego dnia zawsze ciepło odnosili się do siebie, szanowali i cieszyli. Chociaż nie zawsze się zgadzamy co do metod ale cel mamy jeden aby Dębno było Dębnem.

Wojewoda Jan Sylwestrzak dokonał odznaczenia pana Ryszarda Święcickiego Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Aleksandra Kwaśniewskiego w 2002 roku.

Burmistrz MiG Piotr Downar - skierował podziękowania w imieniu mieszkańców i własnym dla wojewody za dobrą współpracę i opiekę w ciągu ostatnich 3 lat.

Uroczystość uświetnił spektakl słowno-muzyczny " Bo my Polskę kochamy" w wykonaniu uczniów Szkoły Podstawowej nr 3 w Dębnie, oraz koncert zespołu polonijnego "Retro" z Łucka

/ Ukraina/.

===========================================

Protokolant Przewodnicząca RM

Ewa Bajkiewicz Helena Sługocka

Metadane - wyciąg z rejestru zmian

Akcja Osoba Data
Dodanie dokumentu: 08-02-2006 13:15
Osoba, która wytworzyła informację lub odpowiada za treść informacji: 08-02-2006
Ostatnia aktualizacja: - 08-02-2006 13:15